Krasowy to dzielnica, która pochwalić się może ponad 700-letnią historią. Obok Dziećkowic i Starego Miasta stanowi jedną z najstarszych części Mysłowic.
Do obszaru miasta dzielnica została przyłączona w 1975 r. Jednak lokacja wsi Krasowy przypada już na XIII w. Najstarsza historyczna informacja na jej temat pochodzi z 24 czerwca 1295 r. Wówczas wydano dokument, który zaświadczał, że Krasowy sprzedano klasztorowi sióstr benedyktynek w Staniątkach. Klasztor ten był właścicielem dzielnicy do 1555 r. W tym roku baron pszczyński Baltazar Promnic odkupił Krasowy. Jego zasługi nie są bez znaczenia. To właśnie Promnic doprowadził do odbudowy wsi, która po wiekach zapomnienia zaczęła się rozwijać. Stała się miejscem granicznym między dobrami majątku pszczyńskiego a dobrami Katarzyny Salomonowej.
Z XVIII w. znane są ciekawe historyczne zapiski na temat wsi. W 1784 r. wzniesiono budynek szkoły, do której uczęstowały dzieci z Kosztów oraz Wesołej. Co ciekawe była to jedyna szkoła w powiecie pszczyńskim, która nie była szkołą przykościelną. Interesującym jest fakt, iż już na XVIII-wiecznych pieczęciach widniał herb dzielnicy przedstawiający dzika i siedem kłosów zboża na tle błękitnej tarczy o srebrnej podstawie.
Od początku swojego istnienia wieś należała do parafii lędzińskiej. W 1580 r. włączona ją do parafii w Bieruniu Starym, by dwa lata później Krasowy ponownie przyłączono do parafii w Lędzinach. Starania o utworzenie własnej parafii rozpoczęły się w 1903 r. W 1918 r. budynek restauracyjny zaadoptowano na potrzeby tymczasowego kościółka dla Kosztów i Krasów. Budowę kościoła pw. Józefa – robotnika rozpoczęto 1 maja 1919 r. Autorem projektu był mysłowicki architekt – Kokoszyński. Budowa kościoła zakończyła się już po pięciu miesiącach. Cechy stylowe obiektu zbliżone są do neogotyku. W latach 1924-1925 rozbudowano kościół. Wówczas m.in. zamontowano trzy dzwony spiżowe wykonane przez ludwisarnię Felczyńskich. Warto wspomnieć, że ta firma założona w 1808 r. wykonała dzwony dla wielu kościołów wszystkich wyznań na całym świecie. Niestety dzwony kościoła św. Józefa w Krasowach zostały w 1942 r. zarekwirowane i przeznaczone do celów militarnych.
Do parafii należą także kapliczki i przydrożne krzyże znajdujące się na obszarze dzielnicy. Związane są one z różnymi wydarzeniami, np. epidemią cholery i owiane są tajemniczymi legendami.
Na terenie Krasów przy ul. Kościelniaka odnaleźć można popadające w ruinę wapienniki, czyli piece do wypalania wapnia. Powstały one na początku XX w. na miejscu po XIX-wiecznym wiatraku. Jeden z nich należał do rodziny Skibów z Krasów, drugi natomiast był własnością rodziny Bołdysów z Lędzin. Rodziny te wybudowały również w latach 1921-1922 młyn. Niestety dokładnie 5 lipca 1987 r. został on rozebrany, a cegłę przeznaczono na potrzeby budowy kościoła w Ławkach
Spacerując uliczkami Krasów można zauważyć, że w zabudowie dominuje architektura domów mieszkalnych, co przypomina o powiejskiej genezie dzielnicy. Warto jednak zauważyć, że niektóre z obiektów datowane są na XIX w. i również należą do interesujących zabytków.
Na granicy Krasów i Wesołej zlokalizowana jest wieża radiowo-telewizyjna oddana do użytku w 1976 r. Na liście najwyższych konstrukcji w Polsce plasuje się ona na drugim miejscu.
Historia dzielnicy Krasowy w szczególny sposób jest propagowana przede wszystkim przez jej mieszkańców, dzięki czemu z pewnością nie popadnie w zapomnienie i miejmy nadzieję, że kolejne pokolenia będą o nią dbały.
Artykuł ten ukazał się na stronie internetowej Gazety Mysłowickiej 14 listopada 2013r.