Urodził się w 1695 r. Według metryki był synem protoplasty rodu - Stanisława Sułkowskiego - burgrabiego krakowskiego. W rzeczywistości był synem Augusta II Mocnego – księcia Saksonii i pierwszego króla Polski z dynastii Wettynów. Aleksander Sułkowski wychowywał się na dworze w Dreźnie. Był paziem (kompanem do zabaw) Augusta III (syna króla Augusta II). Z tego względu Sułkowski otrzymał potem od Augusta II Mocnego liczne tytuły i dobra ziemskie. W 1733 r. uzyskał tytuł hrabiego Rzeszy. Sułkowski nabył wielkopolskie majątki od króla Stanisława Leszczyńskiego, po jego abdykacji. Główną siedzibą został pałac w Rydzynie, przekształcony przez Sułkowskiego w najokazalszą rezydencję Wielkopolski.

Ambicją Aleksandra było uzyskanie tytułu szlacheckiego. Z tą myślą zakupił państwo stanowe Bielsko na Śląsku Austriackim. Cesarzowa Maria Teresa podniosła je do rangi księstwa i tym samym Aleksander otrzymał ten tytuł. Książę utworzył wieczyste powiernictwo rodowe, oparte na zasadzie niepodzielności majątku i dziedziczenia przez najstarszego męskiego potomka. Sułkowski nosił się z zamiarem przenosin do Bielska, w czym przeszkodził mu pożar miasta i części zamku. Jego potomkowie rezydowali na zamku w Bielsku.

Król August III Mocny, wkrótce po koronacji na króla Polski w 1734 r., mianował Sułkowskiego generałem piechoty. W 1737 r. został on naczelnym wodzem armii saskiej. Kariera Sułkowskiego, prowadząca w ciągu trzydziestu lat do szczytów władzy, nie miała sobie równych w XVIII i XIX wieku. Zaszczyty i bogactwo naraziły go na przeciwności. Wrogiem Sułkowskiego był Henryk Brühl - doradca i kierownik polityki zagranicznej i Augusta II Mocnego. Z uwagi na zawiść i intrygi dworskie, Sułowski zmuszony został opuścić dwór w Dreźnie i powrócić do Polski.

Aleksander Sułkowski zakupił w 1735 r. jedną z najważniejszych rezydencji Warszawy – Pałac Kazimierzowski (ilustracja), zbudowany jeszcze w 1637 r. dla króla Władysława IV Wazy i położony na Krakowskim Przedmieściu. Pałac nazwano na cześć następcy Władysława - Jana Kazimierza, który odbudował pałac po pożarze. Sułkowski przebudował pałac i urządził w nim dodatkowo fabrykę pieców, browar i cegielnię dla rozbudowującej się Warszawy doby stanisławowskiej. W budynku tym założono w 1765 r. Korpus Kadetów Szkoły Rycerskiej. Szkoła ta była spełnieniem marzeń Krzysztofa Mieroszewskiego (więcej informacji na ten temat w artykule sprzed tygodnia). Szkoła Rycerska wykształciła znamienite osobistości, m.in. Tadeusza Kościuszkę i wielu innych zasłużonych Polaków. Komendantem Szkoły był książę Adam Kazimierz Czartoryski. Zastępcą Komendanta mianowano Augusta Kazimierza Sułkowskiego – syna wspomnianego wyżej Aleksandra Sułkowskiego. August Sułkowski był wojewodą wielkopolskim, członkiem Komisji Edukacji Narodowej. W kontekście Mysłowic należy wymienić, że był on stryjem Jana Nepomucena Sułkowskiego – właściciela dworku na Słupnej, stronnika Napoleona i jego wiernego żołnierza, w czasach gdy polskie wojsko gromiło na polach bitew swoich zaborców.

Literatura:

G. Madej, P. Kenig, Bielscy książęta Sułkowscy jakich nie znacie, Bielsko-Biała 2015

R. Kincel, Kłopotliwy książę Sułkowski, Katowice 1984

 

Autor artykułu: Dariusz Falecki

Artykuł ten ukazał się na łamach Gazety "Co Tydzień"  08.04.2017r. - LINK: http://www.mysnet.pl/wiadomosci/1256,sulkowscy-szkola-rycerska-i-slupna